We zijn ingebed in ritme. Na een dag komt de nacht. De seizoenen wisselen elkaar af. Je hart klopt. Een inademing volgt op een uitademing. Uitgerust kun je aan het werk. Ritme is de hartslag van het leven.
Ritme ontstaat zodra je verwekt bent. Voor alle processen in je lichaam is ritme nodig. Jouw ritme is deel van de hartslag van het leven. Na je geboorte vind je een ritme om op deze aarde te leven. Je leert lopen. Je vertrouwt je toe aan de aarde en de aarde geeft je kracht opwaarts. Er ontstaat een veerkrachtige beweging. In deze veerkrachtige beweging toont zich jouw ritme. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de twee energiebanen, die voor ritme in je lichaam zorgen, juist aan de binnen- en buitenenkel beginnen en vandaar omhoog lopen. Al heel vroeg pas je jouw ritme aan aan je omgeving. Dit is nodig om te kunnen overleven. Kreeg je de borst als jij daar behoefte aan had? Kreeg je genoeg voeding? En daarna volgde de grote stap van zindelijkheidstraining.
Volgens de Chinese dierenriem staat dit jaar in het teken van het varken. Het varken is bij uitstek een dier dat heel goed weet wat zijn eigen ritme is. Als de zon schijnt, neemt hij als zonnebrandcrème een modderbad. Hij gaat ergens in de schaduw liggen. Later scharrelt hij zijn voedsel bij elkaar. Hij is zeer gedreven om zijn innerlijk doel te bereiken zonder dat hij de gezelligheid met vrienden vergeet. Hij doet wat hij doet en met plezier. In deze woorden ‘hij doet wat hij doet ‘ klinkt het Chinese ‘wu wei ‘ door. ‘Wu wei’ betekent handelen zonder te handelen. Het is in overeenstemming zijn met de natuur: jouw innerlijke natuur én het leven.
Mijn natuurlijke ritme raakte in 1992 verstoord ten gevolge van een verkeersongeluk. Ik liep daarbij hersenletsel op. Ik sliep meer dan ik wakker was. Mijn bewegingen waren niet meer vloeiend. Ik was niet meer in staat om repeterende bewegingen te maken. Om weer ritme in mijn bewegingen te krijgen liet mijn zangdocente me tijdens de les met een stok waaraan een lang lint vast zat, achtjes zwaaien. Dat was een enorme uitdaging. Toen ik dit onder de knie had, gaf ze me ritmische schrijfoefeningen. Ergens in die periode ben ik met qigong begonnen. Wat een enorm effect had dit op me! Ik ging minder slapen, had minder pijn en ik kon mijn bewegingen beter op elkaar afstemmen. Pas nu besef ik hoeveel oefeningen in qigong werken aan herstel van ritme in je lichaam.
Voor velen is het ritmisch bewegen tussen actie en rust een ware uitdaging. Sommigen blijven rennen, nieuwe projecten aangaan. Innerlijke onrust jaagt hen nog verder aan. Ze vergeten hun vrienden en hun slaap. Op een ochtend kunnen ze niet meer. Alles is teveel. Ze hebben een burn-out en zijn omgeslagen naar de andere kant. De andere kant zijn de mensen onder ons die voortdurend moe zijn, weinig energie hebben en tal van vage klachten. Ze weten niet hoe ze de motor op gang moeten brengen.
Ik vroeg me af hoe mijn ritme zich weer hersteld heeft. Allereerst waren het fysieke oefeningen die mijn eigen ritme deden herleven. Naast qigong wandelde ik veel. Uiteraard gaven deze fysieke oefeningen niet onmiddellijk herstel. In die periode was mijn dagelijks leven een voortdurende uitdaging om orde te houden en niet verloren te raken in de tijd. Ik kon slecht samenleven met de klok. Er waren vele momenten dat ik geheel niets meer begreep. Geen idee hoe een cd-speler bijvoorbeeld werkte en ja, wat dan. Ik ontdekte dat boos worden niet hielp en, sterker nog, je beroofde van energie. Met een mes de la open peuteren werkte ook niet. Een gebruiksaanwijzing maakte evenmin het verschil, omdat ik de letters op dat moment niet kon lezen. Uiteindelijk was de enige oplossing maar weer te gaan slapen. Meestal wist ik daarna wel weer hoe een cd-speler werkte.
Ik kwam op het spoor van Benedictijns Timemanagement. Daar leerde ik weer te beseffen hoeveel tijd een activiteit vraagt en dat je die tijd daarvoor moet inroosteren. En ik leerde, als belangrijkste, dat ik heel, heel veel ruimte in mijn agenda blanco moest laten om gewoon te kunnen zijn. Wat een acceptatie van mijn handicap was dat! Het haalde me uit de voortdurende paniek. Toch bracht alleen maar plannen niet een ritme voort dat mij paste en eigen was.
Het was en is zingeving die dat deed en nog steeds doet. Mijn hartstocht om door te geven wat ik geleerd heb, maakt dat het de moeite waard is om te plannen en rekening te houden met mijn eigen innerlijke behoeftes. Zo is een ritme van binnenuit gegroeid. Dit ritme geeft tevredenheid en geeft me veerkracht om met veranderingen in het leven mee te deinen. Ritme is de hartslag van mijn leven.
Twee boeken over Benedictijns timemanagement die ik je van harte kan aanbevelen, zijn:
Wil Derkse, Een levensregel voor beginners, ISBN 978 90 209 4184 5
Denise Hulst, Een volle agenda, maar nooit druk, ISBN 978 90 259 6090 2
Je kunt beide boeken van me lenen in ruil voor een recensie op de site.
auteur: Helen IJsselmuiden website http://www.vol-ledig.nl